Na een fikse ziekteperiode, een ontslag en een mislukt reïntegratietraject mocht ik een IRO-traject starten bij een bedrijf naar keuze. Ik maakte een selectie van drie kleine bedrijven, en de Caleidoscoop sprong er na een gesprek uit. Wat me aansprak was de persoonlijke en creatieve benadering van Lydia.
Ik zal het maar eerlijk zeggen: ik was behoorlijk onzeker en cynisch geworden over mijn mogelijkheid ooit nog passend werk te vinden. Lydia heeft daar dus, zeker in het begin, relatief veel tijd en energie gestoken m.b.v. visualiseren en thuisopdrachten.
Ze moet me af en toe wel lastig hebben gevonden met mijn worsteling tussen wat ik (nog) kan en wat ik wil. Toch heeft ze eindeloos geduld opgebracht en me waar nodig een kritisch zetje in de goede richting gegeven. Het fijne is dat ze anticipeert op wat nodig is en de grote lijn – werk zoeken – daarbij in de gaten houdt. We hebben trouwens ook vreselijk gelachen; Lydia’s smakelijke lach werkt zeer aanstekelijk!
Uiteindelijk heb ik weten uit te kristalliseren welke richting het op moet gaan. Een collage is daarvan het zichtbare resultaat. Deze hangt thuis in het zicht om mijn kwaliteiten en wensen scherp voor ogen te houden. Voor de korte termijn heb ik toch redelijk snel een leuke “terug-in-het-arbeidsproces” baan gevonden voor een paar uur per week.
Zoals Lydia het omschreef: “bless de netwerkcontacten”, iets dat ze erg heeft gestimuleerd. Ik heb weer collega’s en doe nieuwe ervaring op. Wat de toekomst brengt, zie ik met vertrouwen en een goed humeur tegemoet…